- Ρώμη: Η υψηλή Ρωμαϊκή κοινωνία αναζητούσε νέες εξωτικές εμπειρίες και το μάσημα της μαστίχας ήταν μια τέτοια. Αρχικά τη μασούσαν για λόγους στοματικής υγιεινής, για να καθαρίζουν δηλαδή τα δόντια και να αρωματίζουν την αναπνοή. Σιγά σιγά εθίστηκαν και τη μασούσαν για ευχαρίστηση.
- Κωνσταντινούπολη: Όπως και στη Ρώμη, έτσι και στην Κωνσταντινούπολη, το μάσημα παρέμεινε η πιο δημοφιλής χρήση της μαστίχας. Στο λεξικό του Ησύχιου (5ος αιώνας) αναφέρεται ότι οι «καλλωπιζόμενοι» συνήθιζαν να μασάνε μαστίχα για να έχουν λευκά δόντια.
- Ο Διοσκουρίδης (1ος αιώνας μ.Χ.) αναφέρει ότι η μαστίχα χρησιμοποιούνταν για μάσκες ομορφιάς, για τον αρωματισμό της αναπνοής και τον καθαρισμό των δοντιών
- Ο Αέτιος και ο Ορειβάσιος, προσωπικοί γιατροί των αυτοκρατόρων Ιουστινιανού και του Ιουλιανού του Παραβάτη, παρασκεύαζαν καλλυντικές κρέμες και αντηλιακά, χρησιμοποιώντας ως συστατικό μαστίχα.
- John Partridge (The Widowes Treasure, 1585), μνημονεύει αλοιφή που «θεραπεύει τα ξερά από το κρύο και τον αέρα χείλη». Περιέχει ροδέλαιο, κερί μέλισσας, μαστίχα και λιβάνι.
- Manual de Mugeres: Τον 16ο αιώνα οι κυρίες της αριστοκρατίας αναζητούσαν με μανία συγγράμματα που περιείχαν συνταγές για καλλυντικά. Η μαστίχα ήταν παρούσα και εδώ: στο Manual de Mugeres, ισπανικό εγχειρίδιο του 16ου αιώνα, περιλαμβάνεται συνταγή για σαπούνι με μαστίχα: δυο ουγγιές λευκό σαπούνι, ένα τέταρτο μαστίχα, μισό τέταρτο ρητίνη southernwood κι ένα τέταρτο βόραξ. Στην περίοδο ακμής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οι κυρίες της ανώτερης τάξης χρησιμοποιούσαν κρέμες ομορφιάς οι οποίες περιείχαν μαστίχα και συχνά βασίζονταν σε αρωματικές οδοντογλυφίδες που φτιάχνονταν από το ξύλο του μαστιχόδενδρου για να διατηρούν την υγεία και τη λευκότητα των δοντιών τους.
- Chypre Oiselets. Γαλλική συνταγή του 1721, για παρασκευή αποσμητικού χώρων: Περιείχε ρετσίνι κυπαρισσιού, λιβάνι, στύρακα, λάβδανο, μαστίχα, μαντζουράνα, κανέλλα, γαρύφαλλο, σανταλόξυλο και ροδέλαιο.
- Francesco Placenca: «Η μαστίχα είναι ερεθιστικό, το οποίο έχει μια μυστηριώδη αρετή και δύναμη να παρέχει ισχυρή τροφή στους ερεθισμούς της Αφροδίτης και να αφυπνίζει κατά θαυμάσιο τρόπο και τις πιο νυσταλέες και ναρκωμένες αφροδίσιες ορέξεις».
- Τhomas McGill: Άγγλος περιηγητής του 18ου αιώνα, γράφει: "Άλλοι λένε πως η μαστίχα κρατάει καθαρά τα δόντια. Άλλοι ισχυρίζονται πως διεγείρει σε ακολασίες. Η γνώμη μου είναι πως επειδή οι γυναίκες στην Τουρκία δεν απολαμβάνουν την ίδια ελευθερία λόγου, όπως στην Ευρώπη, μεταχειρίζονται τη μαστίχα για να διατηρούν τα σαγόνια τους σε κίνηση"
- Στην «Ελληνική Φαρμακοποιία», που εκδόθηκε στη Σμύρνη το 1835, δίδεται συνταγή για «οσμητικούς τροχίσκους», ένα είδος θυμιάματος σε παστίλιες. Περιείχαν λιβάνι, στύρακα, λάβδανο και μαστίχα.
- Στη Μαυριτανία την καίνε πάνω σε καρβουνάκια για τον αρωματισμό των χώρων και των ρούχων και αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα αρώματα των γυναικών. Την χρησιμοποιούν μάλιστα περισσότερο κατά τους χειμερινούς μήνες γιατί τους δίνει μια αίσθηση ζεστασιάς.
